Ciekawy wątek się robi tylko za dużo słów o "niczym"
Moja przygoda z jazda na ścigu zaczęła się nie dawno bo jakieś 2 sezony dopiero przelatałem.
Jedno co zauważyłem to właśnie to że umiejętności idą w parze ze wzrostem pewności siebie na motocyklu.

Aby czegokolwiek się nauczyć trzeba jeździć co najmniej na 70% swoich możliwości, ale też nie należy z tym przesadzać.
Glebowanie niczego nie uczy, a wręcz blokuje nas jeszcze bardziej.

Nie mam prostego przepisu na to by zapierdzielać , natomiast wiem co może w tym pomóc.
Taka rzecz jak dobór odpowiedniego sprzętu daje bardzo wiele. Jeździłem różnymi motocyklami ale tego co dała mi kawa (chociaż też nie jest to ideał) to nie dał mi żaden inny motocykl.
I tutaj nie będę owijał w bawełne takie rzeczy jak kontrola trakcji, sposób oddawania mocy jak i prowadzenie w zakręcie daje tyle pewności że masakra.

Jeździłem kiedyś odblokowaną RN22 z 2013 - nie pozwoliłbym sobie w życiu na takie wyczyny jak na kawie. Prowadzenie bardzo dobre, pozycja też super ale charakterystyka silnika - sposób oddawania mocy jak i mocne hamowanie silnikiem - to do nauki jazdy niezbyt dobry motocykl, zwłaszcza na kartingi.
A własnie od takich małych torów powinno się zaczynać.

Gdybym chciał na prawdę coś osiągnąć na torze to rozpocząłbym naukę na 300cc i stopniowo zwiększał moc, a zarazem pojemność.

Nie mam takich aspiracji więc jeżdżę tym co mam i tutaj się odniosę do Waszych słów. Jeśli podczas jazdy będziesz myślał o tym co będzie jak się wywrócisz i o ewentualnych stratach w sprzęcie to niestety ale nie pojedziesz szybko. Głowa musi być czysta od takich pierdół. Zgadzam się natomiast z tym co napisał AS że myśli się czasem o swoim zdrowiu – tylko że to już przy konkretnym zapierdzielaniu.

Ze swojego skromnego "doświadczenia" wiem że byle jaki wyjazd na karting nauczy więcej niż rok jazdy po drodze.

Na torze właśnie łatwo przełamać bariery i uczyć się prawidłowej pozycji. Tak naprawdę dobra pozycja na moto robi bardzo dużo roboty.

Jeśli masz to opanowane, nie masz problemu z odpowiednim patrzeniem w zakręt bo tak na prawdę patrzysz tylko tam gdzie chcesz jechać. Nie zwracasz uwagi na to co po drugiej stronie motocykla - nie rozpraszasz się. Motocykl jest stabilny i czeka tylko na Twoje rozkazy – Ty trzymasz go za „włosy” i kontrolujesz jego wszystkie ruchy. I tak ma być, zawsze i wszędzie masz nim rządzić – jeśli kiedykolweiek poczujesz że jest inaczej masz przechlapane.

Druga sprawa to odpowiedni rozkład masy. Dołóżmy do tego odpowiednią kontrolę gazem i mamy już dużo skillu by pokonać szybko zakręty.

Oczywiście jest to bardzo duże uproszczenie bo to tylko część techniki jazdy po torze.
Takie rzeczy jak obieranie optymalnej linii przejazdu, do hamowanie przed winklem jak i często w nim, czy nawet odpowiednia zmiana biegów , w górę jak i w dół to już duża praktyka i obycie z danym obiektem. Do tego dorzucę jeszcze „czucie” przyczepności i umiejętność jazdy na jej krawędzi. Ale to już wyżyny tego co można się nauczyć.

Wiek to też bardzo istotne. Młodzi nie mają takich barier, łatwiej im wszystko przychodzi . Natomiast starszym takim jak ja (37lat –jeszcze ) ciężko się przełamać, ale jak już się to uda to jest podwójna satysfakcja. Samo to że udało się przełamać i to że się to zrobiło w pełni świadomie, co w przypadku młodych, nie zawsze idzie w parze

Tak że Panowie, mniej pisania więcej nauki – treningów (niektórzy nie uwierzą w to co piszę ale trenujcie na torze nie na drodze). Dużo przyjemnoiści z jazdy i jak najmniej przykrych przygód życzę Wam jak i sobie w nowym sezonie

Pisał to skromy człowiek, który cały czas się uczy i rozwija.
Są to takie moje spostrzeżenia, może już jakieś tam małe doświadczenie